Themabewertung:
  • 0 Bewertung(en) - 0 im Durchschnitt
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Jakub Bart-Ćišinski: Serbska khorhow
#1
Deutschland-Sorben 
Jakub Bart-Ćišinski
1856 - 1909 Lausitz

nachgedichtet aus dem Obersorbischen


Serbska khorhow´

Stój, khorhow´ módra, čeŕwjena a běła!
Tón barbow błyšć njech Serbow k sebi łóji,
Njech pod nim muž při mužu lud wšón stóji,
Zo zemja serbska w tych by barbach kćěła!

Najbóle swěra žada so do džěła,
Kaž njebjo módre jeno rostej hoji.
A lubosć krew´ a pjasć njech z mocu poji,
Bjez słónca žadna njej' so róža zhrěła.

We swěrje pak a w lubosći spi přeće,
Zo trało zbože by, kiž z njeju pleće
So, zo by radosć wěčnje wostać směła.

Stój, khorhow´ módra, čeŕwjena a běła!
Z njej hajće' sebi swěru, lubosć, radosć!
A mocy Serbja změja dosć a na dosć.


Die Sorbische Fahne

Erheb dich, Fahne, blau und rot und weiß!
Wir Sorben finden uns, wo Fahnen wehen.
Es soll dir Mann an Mann zur Seite stehen,
auf dass dies Land in deinen Farben gleißt!

Wer Treu verlangt, sich selbst der Treu befleißt.
Wie jenes Blau, das du im Himmel schaust,
und rot wie Blut, das Kraft gibt jeder Faust
und Licht, aus dem gedeiht dein Rosenreis.

In Treu und Liebe soll das Tuch sich straffen
um ein beständig Glück dir zu erschaffen;
ein Glück, das du auf ewig bleiben heißt.

Weh' auf, du Fahne, blau und rot und weiß!
Umstreichen soll'n dich Liebe Glück und Treu',
So hisst die Sorbenflagge wieder neu.
Der Anspruch ihn auszudrücken, schärft auch den Eindruck.
Zitieren


Gehe zu:


Benutzer, die gerade dieses Thema anschauen: 1 Gast/Gäste
Forenfarbe auswählen: